- Jeśli pozwolę pani uciec, lord Kilcairn będzie bardzo nieszczęśliwy.

- Bez zwykłego towarzystwa?
Doskonale wiedział, do czego ma zmierzać ta rozmowa. Uśmiechnął się, ściągnął brwi. Nachylił się ku niej tak, że ich twarze niemal się stykały. Zniżył głos do szeptu i powiedział:
Niezbyt zadowolony z własnych obserwacji otworzył drzwiczki.
- Jezu - szepnęła, głaszcząc go po udzie. Santos otworzył usta, jakby chciał powiedzieć coś jeszcze, ale rozmyślił się, wstał i założył kaburę. - Zrobię ci kawę
- Prawda. Węszysz wokoło, licząc na swój kawałek tortu. Świetnie, Wasza Wysokość,
żeby zażądać wyjaśnień.
ich pocałunku.
skruchy.
Ból przyszedł nagle. Przeszywający, nie do zniesienia. Podniosła ręce do serca - i nic więcej zrobić już nie mogła.
- Proszę to udowodnić.
Gdy skręcili za róg, chwycił ją za nadgarstek i wciągnął za kotarę, do niszy, w której
- Mamo! - Gloria otworzyła szeroko oczy. - Ty krwawisz!
- Rzeczywiście. Nie wiesz, czy lord Belton przełożył piknik?
Lord Kilcairn wszedł do domu tuż za nią, w holu zdjął z niej płaszcz, przy okazji

tym bardziej ją razi.
się zorientował, że ona prowadzi śledztwo na własną
nic szczególnego się nie stało. Nie zrobiło się jej słabo, nie
włożył w niego serce i duszę. Tak nie całuje ktoś, kto jest
- Chodź tutaj! - zachęcił ją. - Usiądź,
Nie doczekała się odpowiedzi.
R S
Sinclair zbliżył się do niej i przyklęknął.
niebieskie oczy, ale jego krępa sylwetka bardziej przypominała
- Ponieważ wczoraj zwolniłem Monę, wprowadziłem
się nimi przejęłam, ale nie jestem tego pewna, więc jeszcze raz
– Czasami myślisz bardzo powoli. Ale nic nie szkodzi. I tak
niedowierzaniem, gdy już wyszli z jadalni. - Co
Sebastiana na jej plecach paliły ją jak rozżarzone węgle. Pocałunek